De historie van Herberg ‘t Hoekje, restaurant Wassenaar
De Herberg kent een lange geschiedenis, vele uitbaters en barkeepers. Hier kunt U lezen wie, wat en waar destijds ‘t Hoekje tot ‘t Hoekje heeft gemaakt.
1874 – 1900 Cootje Visser & Wouter Grundeken
In 1874 bouwde aannemer Visser aan de Berkheistraat een caféetje voor zijn dochter Cootje. Cootje trouwde later met Wouter Grundeken. Samen baatten zij tot de eeuwwisseling het café uit. De eerste bezoekers werd gevraagd de zandgeschuurde vloer te ontzien en de “pruimers” werd verzocht om gebruik te maken van de speciaal voor hen klaargezette spuugbak.
1900- 1924 Janus Grundeken & Heintje Bouzart
Zoon Janus nam het café over van zijn ouders, en bleef op dezelfde voet doorgaan. Samen met zijn vrouw Heintje tapten zij de eerste biertjes van de “nieuwe eeuw”. In deze periode had ‘t Hoekje nog niet zijn bekende witte gevel. Foto’s uit die tijd, waarvan er één nu nog de wanden siert, uit 1915 laat zien dat ‘t Hoekje gewoon een bakstenen gevel had. Later kregen zij versterking van een jonge bollenkweker genaamd Wouter Wensveen. Deze assisteerde Janus en Heintje toen de jaren een rol gingen spelen, en ‘t Hoekje almaar drukker werd.
1924 – 1963 Wouter “Wout” Wensveen en Cor Knijnenburg
Deze jonge bollenkweker liet in 1924 de bollen voor wat zij waren, en nam het café over van zijn voormalige werkgevers. Hij was de eerste met grootse plannen. Zo werd in 1925 de ruimte opengebroken, en een bint geplaatst. Ook moest de spuugbak plaatst maken voor een biljart. Tien over rood deed zijn intrede in ‘t Hoekje. Naast de oude ingang op de hoek, kwam er ook in 1925 een grotere ingang aan om de hoek. De zaken gingen voorspoedig, zo voorspoedig zelfs dat in 1949 het kleine achterhuis achter het café erbij werd getrokken. Stenen togen, die tot op de dag vandaag bestaan werden geplaatst. Samen met zijn vrouw Cor Knijnenburg heeft hij bijna 40 jaar achter de toog gestaan. Als je in deze periode naar een café wou gaan in Wassenaar, had je keus genoeg. Zo was er onder andere café “De Bonte Os”, aan de Oostdorperweg, café “Vogels”, aan de Achterweg, café “De Goede Hoop”, aan het Plein, café “Braak” aan de Schouwweg, café “Het Wapen Van Wassenaar”, beter bekend als Tante Net, aan het Plein, café “De Oude Hoeve”, beter bekend als Moeders Rijke aan de Oostdoperweg en café “Huis De Deyl”, aan de Rijksstraatweg. Deze cafés hebben het niet overleefd, of zijn inmiddels geen café meer. Café ‘t Hoekje bleef echter bestaan als café!
1963 – 1981 Quirien (Zus) Wensveen en Cor Knijnenburg
Net zoals Janus het van zijn ouders overnam in 1900, nam dochter van Wouter, Quirien, het café in 1963 over van haar vader, die in 1963 overleed. Quirien kreeg als snel de bijnaam Zus. Gelukkig hoefde zij dit niet alleen te doen. Naast de hulp van haar moeder waren de belangrijke barkeepers uit deze tijd zijn Tinus den Hollander, Koos Goor en Jan Grundeken. Een hele grote stap voorwaarts werd ook door haar gemaakt, in 1974 werden de toiletten naar binnen gehaald. Tot die tijd moesten de bezoekers naar buiten om hun behoefte te doen. Op 10 oktober 1974 vierde ‘t Hoekje zijn 100e verjaardag. Een vaste bezoeker, Job N. Hilgeman, uit die tijd schreef Quirien een brief:
Geachte mevrouw Wensveen en Zus,
Heel gaarne wil ik u feliciteren met de 100 jarige. Mijn gedachte gaan zeker uit naar het verleden en denk dan in ‘t bijzonder aan u man en Zus haar vader. Rustig heeft hij de zaak altijd geleid en zoveel gezelligheid kunnen brengen. Het was altijd goed vertoeven in café ‘t Hoekje. De jaren zijn voorbij gevlogen En nu heeft Zus de zaak voortgezet. Zij heeft het goed gedaan en ik wens haar in de toekomst veel geluk. Hopend nog vele jaren met je moeder.
Hartelijk gegroet,
Job N. Hilgeman
Destijds stond ‘t Hoekje bekend als arbeiderscafé. Zo werden onder andere de chauffeurs van transportbedrijf “De Groot” in het café uitbetaald op vrijdag. Logischerwijs was dat natuurlijk gelijk een goede reden om het weekend te vieren. Als dit iets uit de hand liep, dan zorgde Zus en haar moeder voor dat je in elk geval even een kopje soep in het kleine keukentje kon krijgen, voordat je naar huis ging. Wat ‘t Hoekje ook zeker goede zaken opleverde was de markt. Deze begon op de hoek bij ‘t Hoekje, sterker nog, op het eind van het terras was het kantoor van de marktmeester. Ook dit heeft de tand des tijds doorstaan, en is nu in gebruik als opslag. Op de dinsdag zat ‘t Hoekje dan ook vol met zowel bezoekers van de markt, als met marktkooplui, die het café gebruikten om hun meegebrachte brood te eten.
1984 – 1991 Dhr. Nico Klein
Volgens de verhalen een voormalig vrachtwagenchauffeur uit de regio Rotterdam. In deze periode was het uitgaansleven van Wassenaar bruisend. Langs de rijksstraatweg, bij de Deyl, was een uitgaansgebeid met onder andere Bellevue, Deylzicht, Harry’s Bar, Café de Sport en de bekende discotheek Ton Bakker. Meeliftend op dit succes kende het Hoekje in deze periode goede tijden, de bar stond rijendik vol, en in het weekend was er zelfs een uitsmijter nodig om de zaken goed te laten verlopen! Ook hij had enkel een café in de Herberg. Helaas ging het ook in deze periode bergafwaarts met ’t Hoekje. De uitbater lustte zelf ook best een drankje, en dit had zijn gevolgen. Als hij bijvoorbeeld teveel gedronken had op een zaterdagavond, werd iedereen de tent uit geveegd, ongeacht het tijdstip. Ook de marktkooplui moesten maar elders hun broodje eten. Al met al niet de meest verstandige beslissingen. Bekende barkeepers uit deze tijd zijn onder andere Dries Beumer en Leo Ruijgrok.
1991 – 1999 Arie en Ria Versteeg
Arie Versteeg was al langer bekend met de Wassenaarse horeca. Zijn vader baatte het café “De Schulpwei” aan de Katwijkseweg uit. Dit is ook nu nog een horecagelegenheid, waar wij zeer goed mee bevriend zijn. Arie had al zijn sporen verdiend in de horeca, zo was hij eerder al werkzaam bij V&D, manager toen de restaurants werden omgezet naar zelfbedieningsrestaurants. Ook was hij betrokken bij de start van partycentrum “De Eendenkooi” in Zoeterwoude. Na deze periode trad hij in dienst bij Hennie Remmerswaal, die café Het Wapen van Wassenaar nieuw leven in had geblazen. In tegenstelling tot wat hier eerder vermeld stond, was Arie Versteeg in dienst bij Hennie Remmersweel. Hij had grote plannen met ’t Hoekje. Hij was de eerste die de mogelijkheid van eetcafé zag. In deze periode werd het woonhuis achter het café verbouwd, zodat de keuken een mooie, grote plaats kreeg. De kleine bar die er stond, werd vervangen door de grotere bar zoals we die nu nog kennen en nog steeds gebruiken. Arie was getrouwd met Ria, en in 1997 werden zijn samen prins en prinses van carnavalsvereniging de Deylknotsen. Bekende barkeepers uit deze tijd zijn onder andere Jeanne van Kuyen, Hennie Staphorst en ook Dries Beumer bleef bij Arie werkzaam. Echter liep het huwelijk op de klippen en in 1997 gingen Arie en Ria uit elkaar. Alle zeilen moesten bijgezet worden, Arie zijn zoon Tom ging zijn vader helpen, en ook Erwin is in deze tijd begonnen bij ‘t Hoekje. Alle hulp ten spijt ging het echter de verkeerde kant op met ’t Hoekje. De klanten bleven weg, en Arie vond een nieuwe liefde. Een café in Urmond (Limburg). Na de verkoop van ’t Hoekje is hij dan ook daarheen vertrokken. Echter bleek dit ook geen succesverhaal, en de zaak werd weer verkocht. De avond voor de opening van een nieuwe zaak in Heerlen is Arie in zijn slaap overleden. De Herberg kan hem echter dankbaar zijn voor het begin wat hij heeft gemaakt, en wat anderen over hebben genomen!
1999 – 2007 De heren Hans en Dick Westgeest
De broers Hans en Dick Westgeest waren ook geen onbekenden in de Wassenaarse horeca, zij exploiteerde als reeds café “Tapperij Plein 14” aan het Plein in Wassenaar, waar jaren daarvoor café “De Goede Hoop” gevestigd was. Daar waren zij echter niet begonnen. Aanvankelijk namen zij het bouwbedrijf van hun van hun vader over. De eerste stappen in de horeca zetten zij met “De Klip”, een cafetaria aan de Katwijkseweg in Wassenaar. Tot op de dag van vandaag is deze zaak nog steeds eigendom van de familie Westgeest. De dochter van Hans, Pamela, zwaait hier nu de scepter. Pamela heeft ook wat voetstappen staan in ’t Hoekje, waar zij in deze periode ook gewerkt heeft. De Tapperij was het domein van Piet Kortekaas en Hans Remmerswaal. Deze heren waren hier bedrijfsleider onder de heren Westgeest. De Herberg moest een eetcafé worden. Het biljart moest plaats maken voor tafeltjes om mensen te kunnen laten eten. Ook werd Oranjeboom de wacht aangezet, en werd er overgegaan op een nieuw biertje: Hertog Jan. In 1999 was Hertog Jan als belangrijkste bier hoogst ongewoon. Sterker nog, ‘t Hoekje was destijds het allereerste café dat dit deed, naast natuurlijk het café tegenover de brouwerij in Arcen. Toen de Herberg open ging, was dit voor Piet een kans om iets anders te doen, want de Tapperij was puur een café, in de herberg lag voor hem een nieuwe uitdaging, nl. een restaurant te Wassenaar. Samen met Erwin en de dochter van Dick, Fiona Westgeest, begon hij aan dit nieuwe avontuur. De combinatie van eten en drinken bleek een succes. Zo’n succes zelfs dat ook Hans Remmerswaal de Tapperij verliet om zijn vriend Piet te versterken! De zaken gingen voorspoedig, de stijgende lijn was ingezet. Fiona zag echter een nieuwe kans bij Fire Control, het andere familiebedrijf, en toen deed René Stijnman zijn intrede in de Herberg. Als oude Wassenaarder was hij al jaren bekend met de Herberg en na 18 jaar achter de toog in het Haagse gestaan te hebben, besloot hij zijn oude vak, kok, weer op te pakken. De stijgende lijn was echter zo heftig, dat het als snel bleek dat er versterking nodig was. Door de jaren heen hebben er talloze mensen bij ’t Hoekje gewerkt; Chris, Rob, Vivienne, Jasper, Arno, Mieke, Wouter, Tamara, Debby, Mary, Lisa, Krista en vele vele anderen! Het Hoekje heeft in deze periode beschikt over een goed “kernteam”, bekende gezichten die door de jaren heen het gezicht van de Herberg werden. Toen de heren Westgeest de zaak verkochten is dan ook bijna iedereen blijven werken bij de Herberg!
2007 – 2020 Dhr. Piet Kortekaas
In 2006 werd duidelijk dat de heren Westgeest ermee wouden stoppen. Piet Kortekaas was er al jaren lang bedrijfsleider, en greep zijn kans. Aan het team vonden weinig veranderingen plaats, dat stond als een huis. Erwin, René Stijnman, Elroy Visser, Roy Pennock en Anne van der Velden begonnen allemaal vol goede moed aan deze nieuwe uitdaging! Het werd almaar drukker en drukker, mede door de economische crisis die in 2008 uitbrak, kwamen heel wat mensen er achter dat goed en gezellig uit eten gaan helemaal niet duur hoeft te zijn. Het team werd dan ook in rap tempo uitgebreid met onder andere Desiré Oudshoorn, Damian Simonis, Daniëlle Hartevelt, Luc Meskers, Susanne Prins, Rick Theil, Tess Duijnstee en Alexander Kruitbosch. Al deze mensen hielpen Piet om de stijgende lijn, die de heren Westgeest al hadden ingezet, door te zetten. In 2013 besloten Roy Pennock en Desiré Kruitbosch om ’t Hoekje te verlaten, en in 2014 kreeg Elroy Visser de kans om om hoek een gezellig café over te nemen, café Rooie Cor. Na jaren van fijne samenwerking gingen René Stijnman en Herberg ’t Hoekje uit elkaar. Damian Simonis was al reeds achter de bar bezig, maar kreeg nu de kans om samen met Anne een frisse wind door de keuken te halen. Dat gebeurde ook, de kaart veranderd, aangevuld met onder andere maaltijdsalades en meerdere vegetarische gerechten. Dochter Miranda helpt sinds de start in 2007 haar vader in het bedrijf, en sinds 2014 helpt ook dochter Cindy mee. Kleine meisjes worden echter groot, en beiden kozen voor een eigen carrière, Miranda koos voor de hotellerie en Cindy voor de kinderopvang. Ook Damian zag zijn toekomst ergens anders, en verliet de Herberg. Nieuw gezicht achter de bar, maar niet onbekend voor Wassenaar, werd Rick Theil. Na jaren werkzaam geweest te zijn in de Wassenaarse horeca vertrok hij naar Noordwijk. Nu dus weer terug bij zijn oude bedrijfsleider, want hij had reeds jaren samen gewerkt met Piet bij Tapperij Plein 14. Marcel Donkervoort verving Damian in de keuken. Na zijn koksopleiding kwam hij er achter dat de “hogere”, Michelin sterren waardige wereld, niet helemaal zijn ding was. Zowel Rick als Marcel kenden elkaar als collega’s van Café Rosser in Noordwijk. Die fijne samenwerking die ze daar hadden namen ze gewoon mee, en vonden al snel aansluiting met het bestaande team. Halverwege 2019 besloot dat het wel tijd om het stokje over te geven. Hij kreeg van Harold en Lisette, die hij al kende uit onder andere de Wassenaarse Horeca, een aanbod dat hij moeilijk kon afslaan. Op 30 December 2019 gaf hij met een groot feest, met personeel, gasten, familie en bekenden afscheid van dik 20 jaar Herberg ‘t Hoekje, en ruim 40 jaar ervaring in de Wassenaarse horeca, en ging genieten van een welverdiend pensioen!
2020 – Heden Harold Tjepkema & Lisette Groeneveld
Herberg ‘t Hoekje werd in 2020 overgenomen door Harold en Lisette, die al jarenlang op het Wassenaarse Slag strandhuis De Golfslag tot een groot succes hadden gemaakt. Maar na jaren strand werd het tijd voor het “vasteland”. Aan Herberg ‘t Hoekje verloren ze hun hart, en besloten van één van de oudste en best lopende horecagelegenheden hun nieuwe passie te maken. Samen met de Marcel, Anne, Rick, Anneke, Erwin en alle oude en vertrouwde gezichten van Herberg ‘t Hoekje gaan zij hun eigen draai eraan geven. Uiteraard met respect en behoud van het karakter, de sfeer en wat Herberg ‘t Hoekje maakt tot wat het nu is. Een plek voor iedereen, Jan en alleman, boeren, burgers en buitenlui. De toekomst ziet er rooskleurig uit!
Mocht iemand nog dingen weten, of aanvullingen hebben, dan horen wij dit graag. Het huidige team is niet aanwezig geweest bij de officiële opening in 1874 (we hadden andere verplichtingen). Dus als iemand ons meer kan, en wil vertellen, heel graag!
Ook passeren een fiks aantal mensen de revue, mochten er mensen zijn die liever niet genoemd worden, ook dat horen wij graag. Wij zullen dan uw naam zo snel mogelijk van de website verwijderen.